De Bullmastiff is ondanks de hedendaagse vooroordelen een uitstekende waak- en gezinshond.
Gepast onverschrokken naar indringers, liefdevol en zachtzinnig naar het gezin.
Deze joekel is gefokt op zelfstandig zijn taak als waakhond uit te voeren, daarom zijn ze behoorlijk intelligent.
Tegelijkertijd zijn ze kalm en ontzettende knuffelberen.
Als baasje zul je tijdens de opvoeding dus sterk in je schoenen moeten staan, om deze slimme, onverstoorbare kroelkont de regels te leren.
Is de Bullmastiff iets voor jou?
In dit artikel geven we je alle informatie over het ras.
Achtergrond van de Bullmastiff
De Bullmastiff vond zijn oorsprong ten tijde van de Engelse Industrialisatie. Het verschil tussen arm en rijk werd steeds groter en de maatschappelijke onrust groeide. Hierdoor zag de arme bevolking zich voor overleving genoodzaakt om geregeld de wet te overtreden.
Maar de rijke bevolking en de regering zagen dit niet zitten. De arme bevolking jaagde bijvoorbeeld ’s nachts op wild, dat zich op het terrein van de beter bedeelde burger bevond. De staat besloot dat hiervoor jachtopzieners ingesteld moesten worden.
Maar de arme bevolking was wanhopig en op stroperij stond de doodstraf. Hierdoor had de jachtopziener een gevaarlijke baan. Daarom besloot de staat, dat de jachtopziener een waakhond bij zich moest hebben.
Voor deze taak werd initieel de Bulldog gebruikt, een ras dat gefokt werd voor honden-, beren en stierengevechten. Echter, de authentieke Bulldog bleek veel te bijtgraag en veel arrestanten legden het loodje voordat ze berecht konden worden.
Men besloot dat een meer evenwichtige waakhond nodig was. Om deze reden werd de Bulldog gekruist met de Mastiff. De Mastiff is een sterk, stabiel ras en stamt af van de Molossers (oorlogshonden) uit de oudheid.
Door met deze honden door te fokken, ontstond de krachtige, maar controleerbare Bullmastiff. Zij joegen de stropers na en hielden hen in bedwang tot de opzichter kwam.
Tijdens dit fokprogramma werd specifiek geselecteerd op onafhankelijkheid, kracht en beheersing. Hierdoor is de Bullmastiff absoluut geen type om te bijten of te doden. Hij kon echter autonoom zijn werk doen voor de baas en was naar ‘eigen’ mensen zeer zachtzinnig.
Tegenwoordig wordt de Bullmastiff gehouden als waak- en gezinshond. Na de bedreiging van de Tweede Wereldoorlog heeft de populatie zich hersteld en zijn er vele gerenommeerde kennels die hun stempel drukken op het voortbestaan van deze unieke kolos.
Uiterlijke kenmerken
Volgens de rasstandaard is de Bullmastiff een krachtige, symmetrische hond. Hij heeft veel massa, zonder lomp te zijn. Hij is actief en betrouwbaar, met een groot uithoudingsvermogen.
De kop is groot en vierkant met een brede, diepe neus. De snuit is kort en stomp met goed aansluitende lippen. De ogen zijn middelmatig groot en donker van kleur.
De oren zijn driehoekvormig en hoog aangezet. De hangen naar beneden en zijn iets naar achteren gevouwen.
De kop gaat via een korte, zeer gespierde hals over in een brede borst en gespierde, schuin aangezette schouders. De rug is kort en recht, de achterhand is breed en gespierd.
De staart wordt hangend gedragen en is breed in de aanzet tot smal bij de punt.
De vacht is kort en stug, bestand tegen de weersinvloeden van buitenaf. Zand- en roodkleurig met zwarte voorsnuit en donkere oren is belangrijk voor de rasstandaard.
Reuen zijn idealiter 63,5 cm tot 68,5 cm groot, teven zijn iets kleiner met 61 tot 66 cm. Reuen wegen hierdoor tussen de 49,9 en 59 kilo, teven zo’n 41 tot 49,9 kilo. De Bullmastif wordt zo’n 8 tot 10 jaar oud.
Karaktereigenschappen van de Bullmastiff
Door het strenge fokbeleid is de Bullmastiff tot op de dag van vandaag een gerespecteerde waakhond. Ze zijn evenwichtig, rustig en niet gemakkelijk te imponeren. Hiernaast hebben ze moed en kunnen hun eigen grenzen ver overschrijden.
Daarentegen is deze hond erg gevoelig en zachtaardig. Stemmingen van de baas worden snel opgepikt en alles wat ‘eigen’ is wordt zeer overtuigend beschermd.
Ze zijn goed met andere huisdieren en kinderen, mits voldoende gesocialiseerd. Laat kinderen echter nooit met een hond alleen, een ongeluk zit in een klein hoekje. Hiernaast kan de Bullmastiff wat lomp uit de hoek komen en zelfs volwassenen omver lopen.
Deze hond zal niet snel overgaan tot bijten, hier is in het fokbeleid zeer veel aandacht aan besteed. Wel kunnen ze eigenwijs en wat lui uit de hoek komen. Deze eigenzinnigheid is ook geselecteerd, de hond moest zelfstandig zijn taak kunnen uitvoeren.
Verzorging en gezondheid
De korte, harde vacht van de Bullmastiff heeft niet veel verzorging nodig. Éénmaal per week doorborstelen om vuil en losse haren te verwijderen is genoeg.
Besteed echter voldoende aandacht aan het schoonhouden van ogen, oren en eventuele plooien. Hier kan gemakkelijk vuil in gaan broeden, wat tot schimmels en infecties leidt. Men kan dit reinigen met wattenschijfjes en afgekoeld, gekookt water.
Door zijn grootte is de Bullmastiff gevoelig voor een aantal gezondheidsproblemen
Één hiervan is Elleboog- en Heupdysplasie.Dit is een ontwikkelingsstoornis in het gewrichtskraakbeen waardoor de hond misvormde gewrichten, artrose en kreupelheid krijgt.
Door de grootte van de borst, blijkt ook een maagkanteling of maagtorsie een risico. Hierbij draait de maag om, waardoor deze afgesloten wordt en zich gassen ophopen. Dit kan in zeer korte tijd dodelijk zijn.
Ook heeft dit ras kans op bot- en lymfeklierkanker.
Een groot aandachtspunt voor de Bullmastiff is zijn gewicht. Ondanks het grote uithoudingsvermogen, is deze hond soms liever lui dan moe. Hierdoor zijn ze snel te zwaar, met alle gezondheidsrisico’s van dien.
Opvoeding
De Bullmastiff is gefokt om zelfstandig zijn taak voor de jachtopziener uit te voeren. Dit betekent, dat ze geen problemen hebben met hun eigen plan trekken.
Ondanks hun sterke affiniteit naar alles wat ‘eigen’ is, kan de Bullmastiff er dus voor kiezen zijn eigen keuzes te maken. Dit kan in praktijk nogal onhandig en soms zelfs gevaarlijk uitpakken.
Deze hond is ontzettend intelligent en kan dit ook tegen de eigenaar gebruiken. Door onderdanig of beteuterd gedrag te vertonen, kan hij zich onder de regels uit proberen te wurmen.
Daarom is het van groot belang dat deze grote, vriendelijke maar pientere reus consequent en duidelijk opgevoed wordt. Kies altijd voor de zachte hand, maar houd vast aan de opgestelde regels. Een verwende, eigenwijze Molosser in huis is geen pretje.
Ook de socialisatie is bij dit ras erg belangrijk. Mits compleet geïntroduceerd met kinderen en huisdieren stellen ze zich zeer tolerant op.
Maar buitenshuis kunnen deze honden ontzettend actief zijn. Daarom dient het baasje aandacht te besteden aan de omgang met anderen: een volwassen Bullmastiff loopt echt alles en iedereen omver.
De Bullmastiff en beweging
De Bullmastif vindt het heerlijk om te bewegen en heeft een noemenswaardig uithoudingsvermogen. Ze moesten immers een wanhopig vluchtende stroper te pakken krijgen, hoe pijnlijk dit feit ook is.
Binnenshuis vindt hij het heerlijk om te luieren. Maar buiten kan hij behoorlijk wat kilometers maken!
In de strijd tegen overgewicht is dit dan ook onmisbaar. Het baasje dient hierbij echter de gezondheid van de gewrichten in de gaten te houden.
Harde stops, scherpe bochten en traplopen zijn voor deze kolossen uit den boze. Hierdoor slijten de gewrichten, terwijl deze toch al in toenemende mate gevoelig worden.
Beter maakt men lange wandelingen op een goede ondergrond, ook zwemmen is voor dit ras uitermate geschikt als lichaamsbeweging.
